Με αφορμή τον θάνατο της δημοσιογράφου, Νανάς Καραγιάννη, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την νευρική ανορεξία με πρόθεσή μας καθαρά την ενημέρωση και την πρόληψη μίας τόσο επικίνδυνης νόσου.
Η νευρική ανορεξία θεωρείται μία διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται κυρίως από άρνηση για διατήρηση ενός υγιούς φυσιολογικού βάρους και έναν μανιώδη και ανεξήγητο φόβο για την απόκτηση βάρους, πάντα σε συνδυασμό με μια διαστρεβλωμένη εικόνα του εαυτού τους.
Παρότι μειώνουν την ποσότητα της τροφής ή την αποβάλλουν, τα άτομα με νευρική ανορεξία συνεχίζουν να νιώθουν πείνα αλλά επιτρέπουν στους εαυτούς τους μόνο πολύ μικρές ποσότητες φαγητού. Η μέση ημερήσια πρόσληψη θερμίδων για άτομα με ανορεξία είναι 600-800 θερμίδες αλλά υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις ολικής αθρεψίας. Είναι μια σοβαρή ψυχική αρρώστια με υψηλό ποσοστό παρενεργειών και το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από όλες τις ψυχικές ασθένειες. Η νευρική ανορεξία εκδηλώνεται συνήθως στην εφηβεία και είναι πιο συχνή στους έφηβους. Παρόλο που μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους κάθε ηλικίας, φύλου και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης η νευρική ανορεξία επηρεάζει τις γυναίκες 10 φορές περισσότερο από τους άντρες.
Ο όρος νευρική (ανορεξία) καθιερώθηκε το 1873 από τον Σερ Γουίλλιαμ Γκαλ Sir William Gull έναν από τους προσωπικούς γιατρούς της Βασίλισσα Βικτωρίας. Ο όρος έχει ελληνική προέλευση από το ἀν -( πρόθεμα που δηλώνει άρνηση) και το ὄρεξις (όρεξη) άρα σημαίνει έλλειψη της επιθυμίας του ατόμου να τραφεί.
(Βικιπαίδεια)
Τα στοιχεία που δίνει το Ελληνικό Κέντρο Διατροφικών Διαταραχών στην επίσημη σελίδα του, δηλώνει πως “το 7% του πληθυσμού νοσεί από διατροφικές διαταραχές στην Ελλάδα και τα κρούσματα αυξάνονται κατακόρυφα. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι διατροφικές διαταραχές συνδέονται με σοβαρά προβλήματα υγείας και αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι το μεγαλύτερο από όλες τις ψυχικές ασθένειες και τα άτομα με διατροφική διαταραχή κινδυνεύουν κατά 12 φορές περισσότερο από τα άτομα που δεν πάσχουν από αυτές.”
Οι πέντε πιο επικίνδυνες συμπεριφορές- παγίδες της ανορεξίας είναι:
(α) Ο περιορισμός και έλεγχος της τροφής και των γευμάτων, μέσω του διαχωρισμού των τροφών σε καλές και κακές και του εξοστρακισμού των γλυκών και των τροφών που περιέχουν άμυλο καθώς και του λαδιού. Ο υπολογισμός θερμίδων και η αποφυγή γευμάτων κυρίως των σνακ και του βραδινού ξεκινά.
(β) Η μείωση της γκάμας των τροφίμων που καταναλώνει, παίρνοντας την μορφή μονοφαγίας, καθώς έτσι νιώθει πιο ασφαλής για την επιτάχυνση της μείωσης του βάρους. Ταυτόχρονα αυξάνεται η κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, γιαουρτιού και κοτόπουλου, το σχεδόν καθημερινό ζύγισμα και η έντονη άσκηση, όλα με άμεσο αποτέλεσμα την απώλεια βάρους.
(γ) Η ανάγκη για τον απόλυτο έλεγχο των γευμάτων εκφράζεται μέσα από την επιδίωξη του ασθενή να τα προετοιμάζει αποκλειστικά μόνος του, καθώς και να αποφεύγει να τρώει μαζί με τα άλλα μέλη της οικογενείας. Συνήθως κλείνεται στο δωμάτιο της, υποστηρίζοντας ότι έχει φάει ήδη για να αποφύγει τις αντιδράσεις της οικογένειας.
Αυτές οι συμπεριφορές συνήθως συνοδεύονται από έντονες αντιδράσεις για τις ποσότητες που της σερβίρονται, θεωρώντας τις ως μεγάλες για να απαιτήσει στην συνεχεία το self service. Η ανάγκη για έλεγχο κορυφώνεται στην ποσότητα του λαδιού που μπαίνει στο φαγητό ή στη σαλάτα και στην εμμονή να συλλέγει συνταγές με άμεσο στόχο να μαγειρεύει η ιδία το φαγητό της, για να έχει τον απόλυτο έλεγχο στην προετοιμασία και στα συστατικά του.
(δ) Το άγχος, ο έντονος εκνευρισμός και η ενοχή εκφράζονται σχεδόν σε καθημερινή βάση, καθώς ο υποσιτισμός πυροδοτεί όλες εκείνες τις σκέψεις που συσχετίζονται με την τροφή και το σώμα. Αυτό συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι ασθενείς έχουν ένα πλαφόν κατανάλωσης θερμίδων σε ημερήσια βάση, η οποία δεν ξεπέρνα τις 700- 800 θερμίδες, έτσι πολλές φορές λόγω της βαθιάς υποθρεψίας μπορεί να το υπερβούν. Τότε ο εκνευρισμός και η επιθετικότητα αυξάνονται κατακόρυφα, επειδή ενέδωσαν στην πείνα χάνοντας τον έλεγχο της τροφής. Από την άλλη πλευρά τα συναισθήματα όπως αυτά της απόγνωσης, της αποτυχίας και της ντροπής βιώνονται έντονα λόγω της αποτυχίας της απώλειας του αναμενόμενου βάρους. Ξεκινάει πρόγραμμα γυμναστικής για άμεσο αποτέλεσμα στη μείωση των κιλών.
(ε) Οι συνεχείς συγκρίσεις και ερωτήσεις που αφορούν το σώμα της αλλά και την τροφή που καταναλώνει την οδηγεί πολύ συχνά σε μια ατέρμονη ανάγκη για διαβεβαίωση της ποσότητας που τρώει, δηλαδή αν είναι πολύ ή λίγο και στη διαρκή διαβεβαίωση για συγκεκριμένα σημεία του σώματος της, όπως την κοιλιά, τους γλουτούς ή τα πόδια.
Αν διαπιστώσετε ότι το αγαπημένο σας πρόσωπο εμφανίζει κάποιες από τις παραπάνω συμπεριφορές – παγίδες, χρειάζεται άμεσα να απευθυνθείτε σε εξειδικευμένο σε διατροφικές διαταραχές ειδικό ψυχικής υγείας για την έγκαιρη αναχαίτιση της ασθένειας. (Huffingtonpost )
Η άγνοια ή η ελλιπής πληροφόρησης του τι είναι τελικά η νευρική ανορεξία μπορεί να οδηγήσει εμάς ή τους οικείους μας σ’ αυτή την διατροφική διαταραχή χωρίς να το αντιληφθούμε και να το αποτρέψουμε.
Ενημερωθείτε και δράστε έγκαιρα!
*Πληροφορίες για το Ελληνικό Κέντρο Διατροφικών Διαταραχών εδώ!