Η λέξη “όχι” είναι τόσο μικρή αλλά παράλληλα και τόσο δύσκολη ώστε να ειπωθεί. Έχουμε μεγαλώσει σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι γύρω σου δεν σου επιτρέπουν να πεις “όχι”. Δεν πρέπει να πεις όχι στην δουλειά, στο σπίτι, στο σχολείο, στους φίλους, στους συγγενείς κτλ. Δεν πρέπει να φανείς κακός, αρνητικός, να μη θες να βοηθήσεις, να εξυπηρετήσεις, να ακολουθήσεις ή να μη συμφωνείς με το σύνολο. Έτσι βγάλαμε σιγά σιγά από το λεξιλόγιό μας την λέξη “όχι” και το “ναι” κυριαρχεί παντού.
Γιατί όμως κι εμείς, παρ’ όλα αυτά, δεν επιλέγουμε να πούμε όχι σε ότι δεν θέλουμε ή δεν συμφωνούμε; Γιατί πολύ απλά φοβόμαστε! Ο φόβος είναι πάντα ανασταλτικός παράγοντας για το καθετί. Έτσι ο φόβος της απόρριψης δεν μας επιτρέπει να εναντιωθούμε σε κανέναν και τίποτα. Φοβόμαστε εάν οι γονείς μας στεναχωρηθούν από το “όχι” μας, φοβόμαστε εάν οι φίλοι μας μας κάνουν πέρα, φοβόμαστε εάν δεν είμαστε αγαπητοί στην δουλειά μας…φοβόμαστε, φοβόμαστε, φοβόμαστε! Αλλά αυτά που φοβόμαστε είναι σίγουρα μια πραγματικότητα;
Εάν δεν πούμε ποτέ όχι, πως θα ξέρουμε εάν όλα αυτά που φοβόμαστε θα γίνουν πραγματικότητα; Πως μπορούμε έτσι αυθαίρετα να βγάζουμε συμπεράσματα; Πως μία τέτοια ανυπόστατη σκέψη ορίζει την ζωή μας;
Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι το να πούμε “όχι” δεν σημαίνει ότι πάψαμε να αγαπάμε την οικογένειά μας, τους φίλους μας ή δεν δίνουμε σημασία στην σχέση μας. Το “όχι” σημαίνει ότι επιλέγεις τι θες να κάνεις και τι όχι, σημαίνει ότι αξιολογείς τις καταστάσεις, σημαίνει ότι έχεις άποψη. Το να κάνεις όλες τις παραπάνω επιλογές, αυτομάτως σε καθιστά έναν άνθρωπο με προσωπικότητα που δεν αφήνει τις ενοχές, τις τύψεις και την ανασφάλεια να ορίσουν την κρίση του και τις επιλογές του.
Πείτε “όχι” για να κάνετε τις δικές σας επιλογές, τις οποίες θα σέβονται όλοι!